Gruba metalowa krata zamknęła się z głośnym trzaskiem. Strażnik wsadził stalowy klucz do zamka i z łoskotem przekręcił rygiel. Spojrzał z ukosa na dwóch chłopaków, którzy stali obok niego, skuci za ręce kajdankami. Uśmiechnął się, bo zauważył, że chcą się odwrócić. Wszyscy chcą się odwrócić. - Patrzeć przed siebie ? warknął. I przypomniał sobie ostatnią odprawę, na której działowy mówił, że mają do czynienia z przestępcami i nie wolno pozwolić na to, by czuli się tutaj dobrze.

Centrum Biblioteczno-Kulturalne zaprasza na kolejne spotkanie miłośników przeszłości ziemi kętrzyńskiej. Tym razem będzie mowa o miejskich kamienicach.

Jak wygląda obecny herb, ustanowiony w 1999 roku uchwałą radnych powiatowych pierwszej kadencji, każdy zapewne wie. Wystarczy zajrzeć na stronę internetową Starostwa Powiatowego w Kętrzynie. Obecny herb powiatu jest "bardzo młody", bo ma dopiero dwadzieścia. Ale jeszcze młodszy był herb powiatu sprzed 1945 r. Obowiązywał niecałe 9 lat.

Dalsze zagospodarowywanie terenu Wilczego Szańca bez ingerencji w część historyczną, poprawianie standardu obsługi turystów poprzez rozbudowę i modernizację budynku hotelowo-restauracyjnego, przebudowa parkingów, części muzealnej, a także nowe propozycje dla dzieci i młodzieży i... rozwój elektromobilności - w tych kierunkach będzie rozwijał się Wilczy Szaniec. O wszystkim opowiada Zenon Piotrowicz, nadleśniczy Nadleśnictwa Srokowo, które zarządza byłą wojenną kwaterą Adolfa Hitlera.

Na niemieckich zdjęciach lotniczych Rastenburga z sierpnia i listopada 1944 roku doskonale widać teren w rejonie cukrowni, pomiędzy torem kolejowym, a Gubrem. Od drugiej połowy 1940, do 1945 roku, istniały w tym miejscu koszary robotników Organizacji Todta zatrudnionych przy budowie "Wilczego Szańca".

W 1945 roku, po wejściu oddziałów Armii Czerwonej na teren państw Europy Środkowej, zwłaszcza Niemiec, w szeregach rosyjskich w sposób dostrzegalny wzrosła śmiertelność. Zwłaszcza w niezaangażowanych w bezpośrednie walki oddziałach tyłowych. I chociaż nie prowadzono statystyk wiadomo było, że większość z czerwonoarmistów umarła nie z powodu odniesionych ran, a w wyniku zatrucia alkoholem metylowym. W okolicach Kętrzyna los ten dotknął co najmniej kilkudziesięciu Rosjan.

Przed 1945 rokiem Kętrzyn, ówczesny Rastenburg, był miastem niemieckim. Oczywiste więc, że zrodzony podczas II wojny światowej polski ruch oporu u nas nie istniał. Stało się tak dopiero po włączeniu tych ziem w granice utworzonego po wojnie, a stojącego na skraju wojny domowej, państwa polskiego.

Czasami jest tak, że wychodząc z domu na krótki spacer za miasto przechodzimy obok ciekawostek historycznych, nie zdając sobie sprawy o ich istnieniu. Nie zawsze są to wielkie znaleziska, a czasami wręcz niewiele znaczące, których "smak" czują zazwyczaj tylko pasjonaci historii. Dokładnie tak było z "odkryciem" w Gałwunach, na dawnym poligonie...

Tragiczna śmierć pięciorga imion Carla Louisa Friedricha Maxa Leo hrabiego Klinckowstr

Wiele wskazuje na to, iż w styczniu 1945 roku, pomiędzy stacjami kolejowymi w Drogoszach i Parysie, rozbito niemiecki transport wojskowy, wiozący amunicję artyleryjską. Wnioskować można, że jadący w stronę Korsz pociąg został ostrzelany przez sowiecki samolot (samoloty?) szturmowy Ił-2, z którym obrona przeciwlotnicza transportu, uzbrojona w działka lub działko kalibru 2 cm, nie potrafiła sobie poradzić.

Poligon Wojsk Ochrony Pogranicza, zlokalizowany w rejonie podkętrzyńskich Gałwun, funkcjonował do lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Jego obszar częściowo pokrywał się z istniejącym od 1898 roku placem ćwiczeń rastenburskiego regimentu piechoty. Ponadto, w 1944 roku, poprowadzono przez niego linię polowych fortyfikacji Pozycji Poszerzającej Giżyckiego Rejonu Umocnionego.

U schyłku stycznia 1945 roku północna część obecnej gminy Barciany zajęta została przez sowieckie oddziały wchodzące w skład 2 Armii Gwardii. Jak wynika ze wspomnień, znalezisk i dokumentów, prowadzone wówczas na tym terenie walki były krwawe i intensywne. Wprawdzie nie wszędzie, ale w wielu miejscach.

Wprawdzie nie ma na to jednoznacznych dowodów, a tylko przekazy ustne, jednak uważa się że podczas II wojny światowej na południe od właściwego lotniska w Wilamowie powstało lotnisko pozorowane. Miało ono za zadnie dezorientację nawigatorów wrogiego lotnictwa, dokonującego ataku na ów obiekt.

18 stycznia 1945 roku operujący w rejonie Rastenburga niemiecki 41. Korpus Pancerny przejął znajdujące się na tym terenie stacjonarne baterie obrony przeciwlotniczej Luftwaffe. W dokumencie przejęcia wymieniono między innymi Flak-Abt. 633 Rastenburg, którego siłę stanowiły wówczas 24 działa kalibru 8,8 mm i 8 działek kalibru 20 mm.

Lokalne konflikty i rosnące napięcie pomiędzy państwami europejskimi w 1914 roku miały przerodzić się w wybuch wielkiej wojny. Oficerowie niemieckiego sztabu generalnego przeprowadzili więc ocenę możliwości ochrony linii kolejowej, biegnącej z Torunia do Czerniachowska.