List czytelniczki: Wyrzut sumienia fundacji

- To się nadaje do prasy - tak zatytułowała swój list mieszkanka Kętrzyna, która wzięła udział w konkursie zorganizowanym przez rodzinną fundację Anny Wyrozębskiej. - Pozostał niesmak, że nie z własnej winy zostałam pozbawiona uczciwej konkurencji - pisze dalej kobieta,

Treść listu jest na tyle obszerna, że komentarz do niego wydaje się zbyteczny. Przeczytajcie sami: „Szanowna Redakcjo, pragnę podzielić się wrażeniami z sobotniej (22.11.2025 r.) kętrzyńskiej akcji profilaktycznej dedykowanej mężczyznom - MOSZNOWŁADCY 2025! Cel to szlachetny i wzniosły. Z tej okazji Fundacja Z MIŁOŚCI DO RADOŚCI ogłosiła konkurs na krótki wierszyk, fraszkę, rymowankę o zdrowiu, profilaktyce, badaniach. Pracę należało przesłać na adres e-mail Fundacji do piątku, do godz. 15. Namówiona przez koleżankę postanowiłam i ja wziąć udział w konkursie. We środę rano (19 listopada) wysłałam wierszyk i w sobotę o godz. 13-tej stawiłam się na Placu Piłsudskiego przed ratuszem na ogłoszenie wyników. Po powitaniu i pierwszych atrakcjach promujących badania prowadząca Pani Anna Wyrozębska przystąpiła do rozstrzygnięcia poetyckiego konkursu. W tym celu wyłoniła spośród zebranych jury. Wręczyła im formularze do oceny zawierające 11 pustych wierszy, bo - zgodnie z wyjaśnieniem - tyle wpłynęło prac. Po czym przystąpiła (na zmianę z innymi obecnymi) do prezentacji utworów. Jakież było moje zdziwienie, gdy nie doczekałam się swojej pracy. Zgłosiłam ten fakt Pani A. Wyrozębskiej, która stwierdziła, że to są wszystkie wierszyki, a mojego nie otrzymała.

Nie mogłam w tym momencie przedstawić dowodu na jego wysyłkę. Moje tłumaczenie skutkowało tym, że prowadząca zaproponowała nagrodę pocieszenia, próbując wręczyć mi pudełeczko (nie wiem, co było w środku). Stwierdziłam, że to mnie nie satysfakcjonuje, bo liczyłam na uczciwą konkurencję. Wtedy zostałam skierowana do komisji, która zakończyła już obrady. Widziałam w ich rękach wypełnione arkusze ocen. Pozwolono mi pokazać zachowaną w telefonie treść rymowanki, którą odczytałam komisji, po czym - nie widząc szans na jakąkolwiek ocenę - postanowiłam wrócić do domu.

Po krótkim czasie znajomi Państwo przywieźli mi do domu nagrodę z informacją, że moja praca została wyróżniona. Miałam mieszane uczucia. Skoro wierszyk nie dotarł, nie został wydrukowany, publicznie przeczytany i poddany ocenie komisji, to z jakiej racji nagroda? Z wieczornego SMS-a, otrzymanego od znajomej Pani (która dostarczyła mi nagrodę), wynikało, że Pani A. Wyrozębska sprawdziła maila i nie ma tam listu ode mnie. Bardzo prosi, żebym przesłała jej ten wiersz na adres Fundacji. No cóż, nagroda przyznana, a tekstu Fundacja nie ma. W niedzielę rano zrobiłam zrzut ekranu z zachowanej w folderze „wysłane” treści nadanego e-maila z wierszem, datą i adresem nadania. Zaznaczyłam też, że nie dostałam tzw. NDR-u, czyli powiadomienia o niedostarczeniu wiadomości. Po południu Pani A. Wyrozębska potwierdziła, że faktycznie - widzi, że e-mail został nadany. Okazało się, że wpadł do tzw. spamu. Dodała, że każda osoba dostała potwierdzenie, że wierszyk dotarł i zaproszenie na akcję.

Ja nie dostałam, nawet nie wiedziałam, że mam oczekiwać odpowiedzi. Czy regulamin (jeśli był) to przewidywał takie działanie? Pocieszyła mnie przy tym, że komisja nagrodziła mój wierszyk i z tego co wie, nagroda została już mi przekazana. Dodała, że przykro jej, że wyszło takie zamieszanie, jeszcze raz dziękuje za udział i gratuluje wyróżnienia. Potraktowałam to jako przeprosiny (chociaż słowo takie nie padło). Podziękowałam za nagrodę i wyjaśnienie. Poczułam ulgę, bo zeszło ze mnie piętno niewiarygodnej.

Pozostał jednak niesmak, że nie z własnej winy zostałam pozbawiona uczciwej konkurencji. Wyróżnienie potraktowałam jako wyrzut sumienia Fundacji. Utwierdzają mnie w tym opublikowane na Facebooku na stronie Fundacji formularze ocen. Nie można z nich wyczytać werdyktu w sprawie prac wyróżnionych. Ale na pewno ocena ta dowodzi, że wyróżnienie należało się autorowi (autorce) wiersza nr 5 - Profilaktyka, który zdobył kolejną wysoką ocenę (16 punktów). Chętnie przekażę swoją nagrodę wspomnianemu wyżej autorowi, jeśli skontaktuje się ze mną.

Nie był to mój poetycki debiut, ale przyznam, że po raz pierwszy spotkało mnie coś takiego, że „wpadnięty” do otchłani SPAM-u wierszyk narobił tyle zamieszania. A tak w ogóle, to doceniam wszelkie działania promujące profilaktykę prostaty. To ważny i potrzebny temat. Janina Wiszniewska.”

Wiersz, który „wpadł do otchłani spamu”:

Waszmościom ku zdrowiu!

Mości panowie, posłuchajcie rady

i w żaden sposób nie czyńcie tu zdrady.

Prostatę badajcie bez nijakiej zwłoki,

by sprawnie działały wszystkie wasze tłoki.

Nie wstyd to żaden, lecz czyn mężny, wzniosły.

Kto zadba zawczasu, ten chodzi radosny.

Odkąd się badasz, prewencji pilnujesz,

z żadnąż zarazą kumy nie znajdujesz.