Jak pracować z dzieckiem ze spektrum autyzmu? Sprawdzone sposoby.

Gdy pracujemy z dzieckiem ze spektrum autyzmu, kluczowe jest oczywiście podejście indywidualne, aby jak najlepiej poznać jego możliwości. Nawiązanie z nim pozytywnej relacji wymaga przede wszystkim kreatywności i szacunku. Ogromną rolę odgrywa tu także zrozumienie.

To, jak będziemy postrzegani, podobnie zresztą jak w każdej innej relacji, w dużej mierze zależy od pierwszego kontaktu. W przypadku dziecka na spektrum musimy pamiętać o rozmawianiu w sposób przejrzysty oraz czytelny, aby ułatwić rozumienie poleceń. Zdecydowanie na plus wyjdzie nam wybranie sposobu mówienia, tonu głosu oraz gestykulacji tak, aby zaciekawić naszego młodego rozmówcę. Warto mówić mu o tym, co robi w konkretnym momencie. Powinniśmy używać zaimków, odnosić się do rzeczy z otoczenia dziecka, aby nakierować je na to, co istotne.

Nauka i obserwacja zachowań innych to coś, co stanowi dla dziecka z autyzmem wzór postępowania. Poprzez zabawę z innymi, neurotypowymi dziećmi, uczy się współdziałania i może naśladować pewne modele. Dobre dla obserwacji zachowań dla dziecka jest też kształcenie integracyjne, na przykład w ogólnodostępnych szkołach z odpowiednimi oddziałami. Dużo informacji na ten temat znajduje się na stronie dla nauczycieli.

Rozpraszające bodźce wyjątkowo mocno drażnią osoby neuroróżnorodne, dlatego musimy pomagać im w organizacji miejsca nauki tak, aby wszystko było poukładane i zorganizowane. Należy redukować poziom stresu poprzez pokazanie podopiecznemu koncepcji czasu, aby mógł uczyć się planowania i wiedział, że czekają go pewne zmiany. W tym wypadku niezwykle ważna jest praca z mocnymi stronami dziecka, które zdążyliśmy już poznać i bazowanie na nich.

Ze względu na zaburzenia rozwoju społecznego młodym ludziom na spektrum bardzo trudno jest zawierać znajomości. Często są z boku grupy, nie rozumieją czynności przyczynowo - skutkowych, co sprawia, że każde działanie musi być z nimi szczegółowo omówione. Zadaniem nauczyciela jest pomóc im wejść do grupy rówieśników i w niej funkcjonować. Tutaj powinno tłumaczyć się dziecku, co wypada, a co nie wypada mówić, ponieważ nie ma ono poczucia intuicji.

Najważniejsze w pracy z podopiecznym ze spektrum autyzmu jest to, aby chronić go przed agresją ze strony innych i sprawić, aby nie czuł się w żaden sposób wykluczony. Pod żadnym pozorem nie można karać go za objawy swojej neuroróżnorodności.

Fot. Pexels