Marlena Szypulska: Jeśli nie masz pieniędzy, to miej pomysły

Marlena Szypulska jest niezwykle aktywna. Prowadzi Czerwony Tulipan - dom kultury, który - jak twierdzi - aktualnie pochłania cały jej czas. Mówi, że zawsze robi wszystko na 100 procent. Wciąż komponuje i pisze teksty. Z szefową Powiatowego Domu Kultury rozmawiała Judyta Łepkowska.

 

Ile godzin ma Pani doba?

To jest bardzo dobre pytanie (śmiech). Odkąd zaczęłam pracować - a mam to szczęście, że zawsze robiłam to, co kocham - to właściwie nie liczę godzin spędzonych w pracy. Myślę, że jest to najlepsza odpowiedź na takie pytanie. Teraz też mam pracę, którą bardzo lubię. Lubię wyzwania, tworzenie od podstaw. Realizację planów i pomysłów. To dla mnie przywilej. Moje dotychczasowe doświadczenie mogę wykorzystywać także w Powiatowym Domu Kultury. Z dobrym skutkiem.

Czy zawsze stara się Pani dawać z siebie wszystko?

Nie widzę sensu podejmowania jakichkolwiek działań, jeżeli nie ma się takiego założenia.

Czytelnicy chcieliby przeczytać o działalności Czerwonego Tulipana. Dobrze byłoby również podsumować dotychczasowe inicjatywy.

Powiatowy Dom Kultury istnieje od maja 2016 roku. Energię z pierwszych miesięcy musieliśmy spożytkować na to, by uruchomić placówkę. Weszliśmy w połowie roku budżetowego i nikt wcześniej nie zadbał o to, żeby ten budżet był zaplanowany w taki sposób, by prowadzić jakąś działalność, a nie tylko być. Jesteśmy w trakcie pisania dużego projektu unijnego, który - myślę, uzupełni te braki. Moje doświadczenie pisania projektów z pewnością się tu bardzo przyda. Uruchomiliśmy radio. Tutaj uczymy fachu dziennikarskiego młodych ludzi. Prowadzimy warsztaty dziennikarskie, umożliwiamy młodym ludziom testowanie swoich cech i możliwości pod kontem zdobywania informacji i przekładania go na język mediów. Tak więc posługiwanie się językiem polskim w mowie i piśmie musi być na najwyższym poziomie. Tego uczymy. Kultury języka, obycia, nawiązywania relacji z drugą osobą, szacunku do innych.

Zaczęliśmy robić to, co można robić przy najniższych kosztach. Jeśli nie masz pieniędzy, to miej pomysły. Pierwszy był szafing. Mieszkańcy powiatu mogą przyjść i wymienić się rzeczami, których już nie potrzebują. W zasadzie to nie kosztowało nas nic, poza plakatami. Zorganizowaliśmy również kilka spotkań autorskich, m.in. Abonament na życie z Iwanem Jurczyszczynem. Ogromnym zainteresowaniem cieszył się wieczór autorski reszelanki Zofii Grudnej. Założyliśmy, że spotkanie robimy na 40 osób. Pojawiło się dwukrotnie więcej. Bardzo mnie to ucieszyło.

Do końca października można oglądać wystawę rzeźby i grafik Darii i Ziemowita Klimków. To młodzi ludzie, kętrzyniacy. Otwarcie wernisażu uważam za bardzo udane. W Galerii Górnej można jeszcze przez kilka dni oglądać wystawę Międzynarodowego Pleneru Malarskiego. Odwiedza nas młodzież z całego Powiatu. Ostatnio gościliśmy uczniów z Zespołu Szkół w Drogoszach, z Mołtajn, Powiatowe Centrum  Edukacyjne ,w pierwszy poniedziałek października zawitają do nas dzieci ze Szkoły Podstawowej Nr 4 w Kętrzynie. Zwiedzają wystawy, opowiadamy im o pracach, autorach, dyskutujemy, na koniec zapraszamy do Radia Barcja. Tam pytamy o ich szkoły, klasy, codzienne zmagania, na antenie radia mówią to, co jest dla nich ważne. Poczułam namacalnie, że mój pomysł na dom kultury się sprawdzi.

A jaki jest ten pomysł?

Chodzi o kameralność, intymność w relacji autor - odbiorca. Uważam, że najlepiej jest patrzeć przez swój własny pryzmat: czego chciałabym doświadczyć w Kętrzynie? To, czego nie ma. Będziemy zapraszać takiego artystę, który nie tylko weźmie gażę, zrobi swoje i po prostu wyjedzie, ale też pozwoli ze sobą porozmawiać, przeprowadzi warsztaty? Opowie, jak on to robi, że on robi to tak doskonale - cokolwiek by nie robił: pisze, gra, śpiewa, fotografuje, jednym słowem - tworzy...

 

Cały artykuł w najnowszym wydaniu gazety:

 

 

 

Fot. Wojciech Caruk