29 stycznia rozpocznie się runda wiosenna polskiej Ekstraklasy. Być może transfer Piotra Dominika z Granicy do Wisły Płock sprawi, że będziemy śledzić te rozgrywki z nieco większym zainteresowaniem. Historia wyraźnie pokazuje przecież, że w naszych warunkach mamy do czynienia z dużym wydarzeniem.

Nie wiadomo kiedy i czy w ogóle Piotr zadebiutuje w Ekstraklasie, ale to doskonały moment aby przypomnieć o dokonaniach zawodników związanych z Granicą na najwyższym szczeblu rozgrywek piłkarskich w Polsce. Ich dokonania przedstawiamy w formie fikcyjnej drużyny, którą wszyscy razem mogliby stworzyć.

Bramka

Obsada najbardziej indywidualnej pozycji w piłce nożnej w tej drużynie nie może wzbudzać żadnych wątpliwości. Piotr Lech jest jednym z czterech wychowanków Granicy, którzy zagrali w polskiej Ekstraklasie. Miał 18 lat gdy został dostrzeżony przez sztab Ruchu Chorzów. Na najwyższym szczeblu rozgrywek zadebiutował dwa lata później, wiosną 1989 roku. W Chorzowie spędził łącznie 14 sezonów, z przerwą na grę w Zagłębiu Lubin. To jedyny zawodnik w naszej fikcyjnej drużynie, który zdobył krajowe trofea, czyli mistrzostwo i puchar Polski w barwach Ruchu. Był blisko reprezentacji kraju, w której ostatecznie nie zagrał. Zapisał jednak wspaniałą kartę w lidze: 21 sezonów, 357 meczów, oprócz Ruchu i Zagłębia, również w Górniku Zabrze, GKS Katowice, GKS Bełchatów i Jagiellonii Białystok. Legenda.

Zmiennikiem popularnego "Fajery" jest u nas pochodzący z Łodzi Paweł Charbicki. W Granicy pojawił się na moment, pełniąc służbę w kętrzyńskiej jednostce Wojsk Ochrony Pogranicza. W naszym regionie zaprezentował się na tyle dobrze, że trafił do Stomilu Olsztyn, z którym w 1994 roku awansował do Ekstraklasy. Spędził w niej trzy sezony, odnotowując 39 występów.

Obrona

Z czwórki naszych defensorów najwięcej meczów na najwyższym szczeblu krajowych rozgrywek uzbierał drugi z wychowanków, Janusz Możejko. W Granicy grał przez trzy sezony. Później, poprzez Stomil i Wisłokę Dębica, na dwa sezony trafił do kętrzyńskiego Agrokompleksu. To z tego klubu wyruszył na podbój ekstraklasowego Pomorza. Grał z Arce Gdynia, Lechii Gdańsk i Bałtyku Gdynia. Łącznie, w pięciu sezonach, uzbierał 119 meczów i 4 gole.

65 meczów w Ekstraklasie, w barwach Stomilu, uzbierał Sławomir Opaliński. W Kętrzynie pojawił się już z tym dorobkiem i w sezonie 2000/2001 był podporą III-ligowej wówczas Granicy. Inaczej potoczyły się losy Sławomira Matuka. Zanim został ostoją defensywy kętrzynian, zagrał już 11 razy w najwyższej klasie rozgrywkowej, w barwach Lechii/Olimpii Gdańsk. Po przygodzie w Granicy trafił jednak do Stomilu i do swojego ligowego dorobku "dorzucił" jeszcze 30 spotkań. Bardziej zawiłą historię gier w Ekstraklasie ma Marcin Wincel. Zadebiutował w niej mając 19 lat. Później trafił na dwa sezony do Granicy, po czym znów znalazł się w Stomilu, w którym zaliczył 3 ligowe mecze. W występach na ekstraklasowych boiskach miał 7 lat przerwy. Jako 30-latek, trafił jednak do Jagiellonii. Zagrał w niej 2 spotkania i zdobył bramkę.

Drugim rezerwowym w naszym zespole jest pochodzący z Białegostoku Krzysztof Maciejczuk. W barwach Widzewa Łódź i Stomilu, uzbierał 5 spotkań w Ekstraklasie. Jego pobyt w Granicy, wiosną 2000 roku, można uznać za symboliczny.

Pomoc

Podobnie jak przy wyborze bramkarza, nie ma wątpliwości we wskazaniu lidera drugiej linii naszej drużyny. Znów jest to Lech, z tym, że tym razem mowa o Grzegorzu Lechu. Zanim bratanek Piotra zaczął pracować za biurkiem jako prezes Stomilu, zapisał całkiem przyzwoitą kartę piłkarza. Trzeci w tym zestawieniu wychowanek Granicy, trafił do Olsztyna w wieku juniorskim. W niebiesko-białych barwach zdążył jeszcze załapać się na grę w Ekstraklasie. W Stomilu zagrał tylko 2 mecze i zdobył bramkę. Był to jednak gol o tyle istotny, bo ostatni w wykonaniu olsztynian w najwyższej klasie rozgrywkowej. Wiosną 2010 roku Grzegorz grał już w Koronie Kielce. W barwach tego zespołu zaliczył 53 ligowe spotkania i 1 gol. Wrócił do Stomilu i stał się prawdziwą ikoną olsztynian.   

A skoro mowa o stomilowskich ikonach, jest nią również Bogdan Michalewski. Trzeci w naszej drużynie współautor awansu Stomilu do Ekstraklasy z roku 1995, zagrał w niej 20 meczów. Podobnie jak Opaliński, w Kętrzynie pojawił się już z tym dorobkiem i stał się prawdziwą podporą Granicy, a nawet jej grającym trenerem.

Po krótkiej przygodzie w Ekstraklasie pojawił się w Kętrzynie również Michał Kątek. W barwach Stomilu zagrał 7 meczów, w których uzbierał zaledwie 107 minut. W Granicy znalazł się wiosną 2002 i grając w dwóch rundach pozostawił po sobie pozytywne wrażenie.

Czwartym pomocnikiem naszego zespołu i jednocześnie ostatnim w tym zestawieniu zawodnikiem niezwiązanym ze Stomilem, jest Damian Garbacik. Nominalnego obrońcę umieszczamy w drugiej linii, by zapewnić czwartemu wychowankowi Granicy miejsce w pierwszej jedenastce. Damian, jako 16-latek, trafił do Lechii. Dwa lata później zagrał w dwóch meczach Ekstraklasy, w pełnym wymiarze czasu. Niestety, kariera młodzieżowego reprezentanta Polski nie potoczyła się tak, jak zakładano. Do najwyższej klasy rozgrywkowej już nie wrócił. Odbudować się próbował na "drugim froncie", w Chojniczance i GKS Katowice. Po epizodzie w Norwegii, osiadł w III-ligowym Bałtyku.

Atak   

Im dalej w las, tym ciemniej. O ile wybór bramkarza był oczywisty, a w rezerwie też nie znalazł się "ogórek", o ile mamy mocną defensywę i przyzwoitą pomoc, to atakiem nasz zespół nie mógłby straszyć rywali. Do wyboru mamy tu trzech zawodników, którzy łącznie zagrali w Ekstraklasie zaledwie 7 meczów i tylko 269 minut. O bramkach nie ma w ogóle mowy. Trochę więc z przekory, w odróżnieniu od poprzednich formacji, w wyjściowym składzie naszej drużyny nie znaleźli się zawodnicy z największą liczbą ligowych występów, a wręcz przeciwnie. W "jedenastce" znalazło się więc miejsce dla Bogdana Pudlisa i Mariusza Machniaka. Obaj swoje epizody w Stomilu zaliczyli w sezonie 1995/96. Jesienią dwukrotnie na boisku pojawił się Pudlis (łącznie 66 minut), wiosną raz na murawę wybiegł Machniak (45 minut). W odwodzie pozostaje Krzysztof Maśnik, który w olsztyńskim zespole ma na koncie 4 ligowe mecze (156 minut), rozegrane jesienią 1998 roku. Wszyscy trzej trafili do Granicy już po przygodzie z polską Ekstraklasą. Pudlis i Maśnik byli w Kętrzynie przez "moment". Machniak natomiast przez wiele lat był liderem ofensywy kętrzynian w trzeciej i czwartej lidze.

Trener

W roli szkoleniowca Granicy w Ekstraklasie widzimy Adama Fedoruka, aktualnego trenera IV-ligowego zespołu kętrzynian. Co prawda, nie ma on w dorobku samodzielnej pracy trenerskiej na szczeblu Ekstraklasy, ale był na tym szczeblu asystentem Rafała Ulatowskiego w GKS Bełchatów. Jego olbrzymim kapitałem jest też doświadczenie boiskowe: 304 mecze i 52 bramki w lidze, 18 meczów i gol w reprezentacji. W naszym zespole równać się z trenerem może tylko Piotr Lech. rm

Zdjęcie główne: Jeżeli Piotr Dominik dotrze do pierwszego zespołu Wisły Płock, powiększy pole wyboru w drugiej linii naszego fikcyjnego zespołu. Fot. wisla-plock.pl

Materiał przygotowany z wykorzystaniem sprzętu zakupionego przez redakcję uczestniczącą w Mobilnej Akademii Medialnej zrealizowanej w ramach projektu "InForMe 2.0 - działania informacyjne w zakresie promocji Polityki Spójności w polskich mediach lokalnych".

Projekt realizowany przy wsparciu finansowym Unii Europejskiej  w ramach konkursu 2017CE16BAT063 "Wsparcie środków informacyjnych dotyczących polityki spójności UE".
Niniejsza publikacja odzwierciedla wyłącznie stanowisko autora. Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek użycie zawartych w niej informacji.